Copyright Tomasz Miler

 miler.terapia@gmail.com      tel. 512 822 943

miler.terapia@gmail.com      tel. 512 822 943

20 listopada 2018

Hazard - czy to wymaga leczenia?

 

Istnieją różne klasyfikacje hazardu. Można wyróżnić hazard rekreacyjny- rozrywka, forma spędzania wolnego czasu, hazard ryzykowny- negatywne skutki grania są jeszcze na tyle małe, że gracz potrafi sam się z nimi uporać, hazard problemowy- pojawiają się już pierwsze poważniejsze negatywne konsekwencje grania i hazard patologiczny- uzależnienie z wszelkimi jego konsekwencjami. Hazard jest sklasyfikowany w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-10). Wynika z tego, że może i powinien być leczony. Postrzegając zjawisko hazardu w podobny sposób, jak uzależnienia od substancji psychoaktywnych, można powiedzieć, że „substancją uzależniającą” jest w tym przypadku pieniądz. Można zaryzykować twierdzenie, że wprawdzie hazardziści nie nadużywają substancji, jednak nadużywają pieniędzy i dlatego jest to prawdopodobnie jedno z najdroższych uzależnień. Uzależnienie od hazardu objawia się częstymi, powtarzającymi się epizodami grania lub zawierania zakładów, które dominują w życiu człowieka. 

 

 

Poniżej znajduje się test NODS-SA wykorzystywany przy diagnozowaniu problemowego i patologicznego hazardu. 

1. Czy kiedykolwiek zdarzył Ci się okres trwający 2 tygodnie lub dłużej, podczas którego dużo czasu zajmowało Ci myślenie o swoich doświadczeniach związanych z hazardem, planowanie grania lub zakładów bądź zastanawianie się nad tym, jak uzyskać pieniądze na hazard?

 

2. Czy kiedykolwiek zdarzyły Ci się okresy, kiedy potrzebowałeś na granie coraz wyższych sum lub wyższych niż poprzednio zakładów po to, aby uzyskać takie samo uczucie podniecenia?

 

3. Czy kiedykolwiek odczuwałeś niepokój lub rozdrażnienie wówczas, kiedy usiłowałeś przestać grać, kontrolować lub ograniczyć swoje granie?

 

4. Czy podejmowałeś, trzy lub więcej razy w swoim życiu, nieudane próby zaprzestania grania, kontrolowania swojej gry lub ograniczenia swojego grania?

 

5. Czy kiedykolwiek grałeś, aby uciec od swoich osobistych problemów lub w celu złagodzenia nieprzyjemnych uczuć, takich jak poczucie winy, lęk, bezradność czy depresja?

 

6. Czy kiedykolwiek po przegranej wracałeś następnego dnia, żeby się odegrać?

 

7. Czy skłamałeś co najmniej trzy razy członkom rodziny, przyjaciołom lub innym osobom na temat tego, jak grasz i ile pieniędzy przegrałeś?

 

8. Czy kiedykolwiek wykorzystałeś pieniądze rodziny, przyjaciół bądź innych osób na hazardowe granie?

 

9. Czy Twoje hazardowe granie spowodowało kiedykolwiek poważne lub powtarzające się problemy w relacjach z członkami rodziny lub ze znajomymi albo też problemy w pracy lub w szkole?

 

10. Czy musiałeś kiedykolwiek prosić członków rodziny, przyjaciół, instytucje udzielające kredytu lub kogokolwiek innego o udzielenie kredytu lub o inną pomoc w celu ratowania się z rozpaczliwej sytuacji finansowej spowodowanej hazardowym graniem?

 

Jeśli odpowiedziałeś twierdząco na 3 lub 4 pytania, można podejrzewać granie problemowe. Jeśli odpowiedziałeś twierdząco na 5 lub więcej pytań, można podejrzewać hazard patologiczny.