Kryteria diagnostyczne uzależnienia od substancji psychoaktywnych (narkotyków)

Kryteria diagnostyczne służą do diagnozowania uzależnienia. Kryteria te znajdują się w ICD-10, czyli w Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych. Aby zdiagnozować uzależnienie muszą zaistnieć co najmniej 3 objawy, które muszą wystąpić w okresie ostatnich 12 miesięcy.

1. Silna potrzeba lub przymus używania substancji psychoaktywnej: utrata samokontroli w używaniu substancji psychoaktywnych (niemożność przerwania przyjmowania, utrata kontroli dawek).

2. Przyjmowanie substancji w celu uniknięcia objawów abstynencyjnych.

3. Występowanie niepokoju, rozdrażnienia lub gorszego samopoczucia przy próbach odstawienia substancji.

4. Wzrost tolerancji.

5. Postępujące zaniedbanie innych zainteresowań lub przyjemności na rzecz zdobywania i przyjmowania substancji uzależniającej.

6. Zażywanie substancji mimo wyraźnych szkód (somatycznych, psychicznych, społecznych), o których wiadomo przyjmującemu, że mają związek z przyjmowaniem substancji.

Wstępną diagnozę możesz postawić sobie sam. Jednak sama diagnoza niewiele pomaga w leczeniu. Dlatego specjaliści sporządzają drugą diagnozę: Diagnozę problemową, to z niej widzą jakie obszary są do pracy. Co musi się wydarzyć w trakcie terapii, żeby było lepiej w nowym, trzeźwym życiu.